Feiten

Het bedrijf (X) in kwestie verzoekt om aanwijzing van een herstructureringsdeskundige. Op 21 juli 2021 heeft bedrijf X verzocht om een herstructureringsdeskundige aan te wijzen. Eerder, op 11 mei 2021, werd tegen bedrijf X een faillissementsverzoek ingediend. Dit faillissementsverzoek is   ingediend door de curator in het faillissement van een ander bedrijf, bedrijf Y. Het verzoek tot faillietverklaring stond voor 27 juli 2021 op de agenda van de rechtbank voor de verdere behandeling. Omdat bedrijf X echter een verzoek om een herstructureringsdeskundige had ingediend op 21 juli 2021, is het faillissementsverzoek geschorst.

De rechtbank heeft vervolgens de curator in het faillissement van bedrijf Y  in de gelegenheid gesteld om zijn zienswijze te geven. Dat heeft de curator op 27 juli 2021 dan ook gedaan.

Op de zitting komt vervolgens vast te staan dat er een procedure loopt tussen de curator en bedrijf X op grond van onbehoorlijk bestuur en onrechtmatig handelen. Deze mogelijke vordering van de curator van € 10 miljoen heeft bedrijf X niet vermeld in het verzoekschrift.

Als gezegd moet de rechtbank Rotterdam op basis van deze feiten oordelen over het verzoek van  bedrijf X om een herstructureringsdeskundige aan te wijzen.

Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank begint met de vaststelling dat bedrijf X heeft nagelaten in het verzoekschrift te melden dat er tussen de curator van bedrijf Y, en bedrijf X een aansprakelijkheidsprocedure in verband met  onder andere onbehoorlijk bestuur speelt. Daarmee heeft bedrijf X de rechtbank niet volledig voorgelicht, aldus de rechtbank. Op bedrijf X ruste de verplichting om alle voor de beoordeling van het verzoek relevante feiten in het verzoekschrift te melden.

De curator van bedrijf Y maakt in die aansprakelijkheidsprocedure aanspraak op betaling van meer dan € 10 miljoen, en dat is volgens de rechtbank onmiskenbaar relevant voor deze WHOA-procedure. De rechtbank hecht aan deze verzwijging door bedrijf X echter geen gevolgen, omdat de rechtbank het verzoek op andere gronden afwijst.

Die andere gronden zijn dat er  al geruime tijd geen sprake meer is van bedrijfsactiviteiten. Ter zitting heeft de bestuurder van bedrijf X gezegd dat het WHOA-akkoord bedoeld is om het faillissement en daaruit voortvloeiende gevolgen – zoals reputatieschade – te voorkomen. Verder wilde bedrijf X in dit geval een liquidatieakkoord tot stand brengen. Bij een liquidatieakkoord binnen de WHOA gaat het om een bedrijf waar sprake is van bedrijfsactiviteiten,  die niet langer rendabel zijn. Vervolgens kan door toepassing van de WHOA worden bereikt dat het bedrijf gecontroleerd wordt stopgezet. Dat moet dan voor de schuldeisers een beter resultaat opleveren dan afwikkeling door middel van een faillissement. Als er geen bedrijfsactiviteiten zijn – zoals in dit geval – valt er niets gecontroleerd af te wikkelen en mist de WHOA toepassing, aldus de rechtbank.

Daar voegt de rechtbank vervolgens nog aan toe dat het niet aannemelijk is gemaakt dat de schuldeisers van bedrijf X bij een WHOA-traject beter af zouden zijn dan bij een faillissement. Er is met name betoogd dat bedrijf X reputatieschade wil voorkomen met behulp van een WHOA; een andere aanleiding voor het indienen van heit verzoek lijkt er volgens de rechtbank niet te zijn. Dit volgt uit de verklaring van de bestuurder ter zitting en uit het feit dat dit verzoek zo kort op de behandeling van het door de curator van bedrijf Y ingediende faillissementsverzoek is ingediend.

De rechtbank wijst het verzoek tot het aanwijzen van een herstructureringsdeskundige af.

Slotsom

Uit deze uitspraak blijkt maar weer dat het belangrijk is om de rechtbank volledig op de hoogte te brengen van alle relevante feiten.

Uit deze uitspraak blijkt ook dat een WHOA-traject alleen kan worden ingezet voor de uit de wet voortvloeiende doelen. Een verzoek tot aanwijzing van een herstructureringsdeskundige wordt niet toegewezen om reputatieschade te voorkomen.